گیاه Cineraria از خانواده Compositae است که در فارسی به سینرر و یا سینره شهرت دارد که نام سینره در میان مردم رایج تر است. این گیاه بومی جزایر قناری است و نمونه هایی از این گیاه در جنوب آفریقا نیز دیده می‌شود و اکنون در بسیاری از کشورها از جمله ایران پرورش داده می‌شود.
گیاه سینره از اواخر زمستان تا اوایل بهار گلدهی دارد و گیاهی یکساله تا دو ساله است که گل آن مشابه گل میناست. در رنگ های آبی، صورتی، بنفش، سفید و... وجود دارد. دارای انواع پاکوتاه و پابلند است و ارتفاع گیاه حدود ۲۰ تا ۴۰سانتی متر است. در اغلب موارد گل ها سطح گیاه را به طور کامل می پوشانند. دارای برگ های بزرگ قلبی به رنگ سبز تیره با لبه دندانه دار است که به صورت طوقه ای قرار دارند و به طور معمول در گلخانه ها پرورش داده می شود.
سینره منبع مناسبی برای جذب پروتئین توسط زنبورهاست و بنابراین در پروسه تولید عسل هم نقش به‌سزایی دارد. علاوه بر این، میوه‌ها و دانه‌ی این گیاه پرخاصیت منبعی غنی برای تغذیه حیوانات وحشی به شمار می‌رود. سینره یک گیاه بهاری است، یعنی فقط در فصل بهار گل می دهد و در کشور ما به عنوان گل نوروزی معروف است که میتواند برای خرید گل عید نوروز و هدیه دادن آن به عزیزان انتخاب بسیار خوبی باشد.
گل سینره به طور معمول با بذر افزایش می یابد. زمان لازم از کشت بذر تا گلدهی، حدود ۹ ماه است که اگر همه شرایط فراهم باشد این زمان را می توان به ۷-۶ ماه کاهش داد. بنابراین بذر را از اوایل تابستان در جعبه و در خاک خیلی نرم با خاکبرگ سیلیس دار می کارند. بذر این گیاه خیلی ریز است و نباید بیش از ۱تا ۲ میلی متر خاک روی بذرها قرار گیرد. محل کشت باید سایه دار و خنک باشد. دمای مناسب برای تندش بذر ۲۲-۲۰ است. پس از دو برگه شدن، گیاهان را باز کاشت کرده و فواصل آنها را بیشتر می کنند و سپس گیاهان را که به تدریج بزرگتر می شوند در گلدان های بزرگتر قرار می دهند. در زمان کاشت در گلدان باید گیاهان قوی و پربرگ حذف شوند و گیاهان متوسط که مقدار زیادی گل می دهند انتخاب شوند. در زمان انتقال گیاه به گلدان، نباید به ریشه و خاک اطراف آن آسیبی وارد شود. آمیخته خاکی گلدان باید قوی و سبک باشد.
از آفات مهم سینره شته ، کنه، تریپس، مگس سفید و لاروها است که باید با آنها به صورت شیمیایی مبارزه کرد ولی باید دقت کرد که برگ های این گیاه به سم خیلی حساس است و غلظت سم نباید زیاد باشد. از بیماری های آن پژمردگی ورتیسلیومی، رایزوکتونیا و پیتیوم است که با گندزدایی خاک و استفاده از سموم قارچ کش قابل کنترل است.
شرایط نگهداری از گل سینره:
آبیاری: به طور کلی، نیاز آبی آن بالاست. رطوبت نسبی محیط باید بالا باشد و برای شاداب نگه داشتن گیاه در روزهای آفتابی، لازم است که روی گیاه روزانه چند بار آب پاشی شود. البته در فصل زمستان و هوای سرد، نیاز کمی به آب دارد و به ویژه از خیس کردن برگ های آنها باید خودداری شود.
دما: گل سینره جزء گل های گلخانه سرد بوده و باید در شرایط خنک کشت شود. به سرما حساس بوده و کمترین دما برای آن ۷ درجه سانتی گراد است. برای گلدهی، تیمار با دماهای پایین (کمتر از ۱۵) نیاز دارد. در رقم های مختلف، این دما می تواند از ۱۸-۱۲ متفاوت باشد. دمای گلخانه ای که سینره در آن نگهداری می شود نباید از ۱۵ بیشتر شود چون دمای بالاتر در تشکیل و تکمیل جوانه های گل اختلال ایجاد می کند.
خاک: این گیاه نیاز به خاک قوی و سبک دارد و در این صورت، دیگر نیازی به کوددهی ندارد. به دلیل دوره سرمایی که این گیاه طی می کند، کود نیتروژنه با نیترات بالا توصیه می شود. گندزدایی خاک و گلدان برای جلوگیری از برخی بیماری ها ضروری است.
از آنجا که شرایط محیطی بیشتر منازل گرم و خشک است، طول عمر سینره پس از خارج شدن از گلخانه اغلب کوتاه است. چنانچه این گیاه در دمای کمتر از ۱۳، رطوبت بالا و محل آفتابی نگهداری شود حداکثر طول عمر را خواهد داشت.
