بلاگ

نام علمی: Polianthes tuberosa L
از خانواده: (Amarilidacea (Agavaceae
گل مریم گیاهی است چندساله با گلی سفیدرنگ و خوشبو، که عصارهٔ آن در عطرسازی استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی آن را tuberose می‌گویند که از واژهٔ لاتین tuberosa به معنی ورم یا غده گرفته شده‌است. این گل، بومی مکزیک بوده و بسیار خوشبو و معطر است. این گیاه در ماه های بهار، پاییز و تابستان بسته به فصل کاشت پیاز، به گل می نشیند. گل مریم که در ایران به صورت تجارتی تولید می‌شود، به دلیل معطر بودن آن در دنیا منحصربه‌فرد است و به دلیل همین مزیت در دنیا جایگاه ویژه‌ای دارد و هر ساله مقدار زیادی از این نوع گل به سراسر جهان و بخصوص به اروپا صادر می‌شود. زیرا شرایط تکثیر و پرورش گل مریم در این کشورها وجود ندارد.
گل های مریم ممکن است کم پر، نیمه پر و یا پرپر باشند. رنگ گل مریم اصولا سفید است ولی در اثر عملیات نژادی رنگ های دیگر به آن وارد شده و خلوص آن از دست رفته است. برگ های این گیاه به تعداد زیاد به شکل نیزه ای باریک و طویل بوده و به صورت طوقه ای در سطح زمین قرار داشته و از وسط آن ها ساقه گلدهنده خارج می شود. واریته هایی از آن ابلق بوده و دارای برگ هایی با خطوط زرد یا طلایی هستند که بسیار جذاب و برای تزیین باغ مناسب است. خوشه گل آن به طول 38-14 سانتی متر و در انتهای ساقه گلدهنده قرار داشته و گلچه های سفید رنگ به صورت جفتی به تعداد حدود 30 جفت متناوب روی بخش انتهایی آن تشکیل می شود. گلبرگ های آن گوشتی و ستاره ای شکل هستند. این گیاه هم در گلدان و هم در هوای آزاد کشت می شود.
این گل معطر و زیبا نماد نجابت، پاکی و صداقت در عشق است و اگر آن را به معشوق خود هدیه دهید، به این معناست که به پاکی و نجابت او ایمان دارید. همچنین گل مریم به عنوان نمادی از خلاقیت و آفرینشی جدید معرفی می‌شود. رنگ سفید گل مریم نشانه خلوص، اصالت و صلح است. بسیاری از افراد اعتقاد دارند که گل مریم باعث دفع انرژی‌های منفی شده و باعث حال خوب در افراد می‌شود.  پس اگر شما هم می‌خواهید گلی داشته باشید که هم از عطر و بوی آن لذت ببرید و هم امواج منفی را دور کنید این گل مناسب شماست. گل مریم را برای ابراز علاقه و تشکر نیز می توان هدیه داد. امروزه گل مریم به علت ماندگاری بالا و بوی دلپذیرش در دسته گل عروس هم بسیار استفاده می‌شود.

شرایط نگهداری از گل مریم:
به طور کلی مریم به سرما حساس بوده و به همین خاطر بعد از رفع سرما باید کاشته شود و همچنین نباید عمیق کاشته شود. زیرا سبز شدن آنها چند ماه طول می کشد. عمق کاشت یعنی فاصله سطح خاک تا بالای پیاز بین ۱۰-۳ سانتیمتر است. کاشت سطحی، سبز شدن گیاه را راحت تر کرده، تولید برگها بیشتر شده و طول ساقه را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. بالعکس افزایش عمق کاشت باعث تأخیر در سبز شدن می شود، همچنین تعداد برگ در گیاه را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. در نتیجه کاهش عملکرد را در پی دارد.
نور:
گل مریم برای گلدهی مناسب باید روزانه 5 تا 6 ساعت نور آفتاب ببیند. کم بودن نور محیط و قرار گرفتن گیاه در سایه باعث گل ندادن گیاه، ریزش غنچه‌ها، رنگ‌پریدگی برگ‌ها و باریک و بلند شدن آن‌ها می‌شود.
آبیاری:
خاک گل مریم باید همواره مقداری رطوبت داشته باشد. البته نباید در آبیاری آن زیاده‌روی کنید. این کار باعث پوسیدگی ریشه می‌شود. از آن طرف اگر آبیاری گیاه کم باشد شاخ‌و‌برگ آن به رنگ سبزآبی تیره در می‌آید و کیفیت گل‌ها کاهش پیدا می‌کند. هنگام کاشت پیازها هم اول باید آبیاری کنید اما بعد از کاشت تا زمان سبز شدن آن‌ها آبیاری را متوقف کنید.
دما:
بهترین دما برای گل مریم 15 تا 29 درجه سانتی‌گراد است. این گیاه را نباید در معرض دمای پایین‌تر از 10 درجه قرار دهید زیرا باعث آسیب آن می‌شود. پیاز گل مریم هم به سرما حساسیت دارد. در فصل زمستان باید پیازها را از خاک بیرون آورده و در انبار نگه دارید. در دمای 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد تولید پیاز به حداکثر می‌رسد.
خاک:
خاک موردنیاز مریم خاکی سبک و شنی با زهکشی بالا است. خیس ماندن خاک گیاه باعث پوسیدن ریشه‌های آن می‌شود.
کوددهی:
اگر می‌خواهید گل شما گلدهی خوبی داشته باشد و پربار باشد، کوددهی به خصوص در فصل رشد را فراموش نکنید. کود دادن به گل مریم تاثیر زیادی بر گلدهی بهتر و بیشتر آن دارد. برای تقویت گل مریم از کودهای ترکیبی فسفر پتاسیم و نیتروژن استفاده کنید.

نام علمی: LimoniumStatice
از خانواده: Plumbaginaceae
گل استاتیس گیاهی چندساله با نام انگلیسی sea lavender می‎باشد که بومی نواحی مدیترانه‎ای و مصر می‎باشد. این گیاه به‎صورت طبیعی (خودروی) در ایران نمی‎روید، اما به ‎عنوان گیاه زینتی در برخی مناطق کشور کاشته می‎شود.
دارای گونه های علفی یک ساله، دو ساله، چندساله و درختچه های خزان دار است. برخی از چندساله ها به سرما مقاوم می باشند. انواع غیر مقاوم آن را در مناطق معتدله به صورت یک ساله پرورش می دهند. آنچه در ایران کاشت می شود از نوع چندساله مقاوم است. کاسه گل لوله ای است و جام گل از گلبرگ های 5 لبه که در پایینبه هم چسبیده اند، تشکیل شده است. به طور معمول کاسه گل رنگی متفاوت با جام گل داشته و پس از ریزش گلبرگ ها باقی می ماند. گل های استاتیس دریک سمت خوشه ای که به شکل دم عقرب است قرار دارند و به رنگ های ارغوانی، صورتی، قرمز، آبی، سفید و زرد مشاهده می شود.

این گل جزء ماندگارترین و مقاوم ترین گلها است و طول عمر طولانی دارد، حتی به صورت شاخه ای و یا خشک شده!
استاتیس یکی از رایج ترین گل های خشک در عرصه گل و گیاه است. مخصوصا از رنگ سفید آن در تزیین دسته گل های عروس استفاده می شود. همچنین برای حاشیه کاری، تولید گل بریده و کشت گلدانی نیز مناسب است.
استاتیس از بهترین گیاهان چند ساله برای استفاده به عنوان گل شاخه بریده و استفاده در گل آرایی به ویژه برای خشک کردن گل می باشد. برای خشک کردن باید هنگامی که گل شروع به باز شدن می کند، از پایین ساقه قطع شود و وارونه در یک محل تاریک و گرم آویزان شود.
این گیاه حدود ۳ ماه پس از کاشت گل میدهد؛ اواخر بهار تا اوایل پاییز گل‌های بنفش مایل به آبی، صورتی و سفید و زرد و ارغوانی آن ظاهر می‌شوند. در صورت برداشت ساقه‎های گل‎دار، ساقه‎های جدیدی تولید و گلدهی بادوامی خواهد داشت؛ این گل زیبا، به ارتفاع ۶۰ تا ۷۵ سانتیمتر رشد می‌ کند و جذب کننده حشرات مفید و گرده افشان میباشد.
پرورش این گیاه به دلیل تکثیر آسان و مقاومت در برابر آفات و امراض کار چندان سختی نیست و پرورش دهندگان مبتدی و غیر متخصص نیز به‎آسانی می توانند با کاشت آن در باغچه ها و بالکن های آفتاب گیر لذت ببرند.

شرایط کاشت و نگهداری از گل استاتیس:
بهترین زمان برای کاشت این گیاه پاییز و بهار می باشد.
آبیاری:
این گونه گیاهی نیاز آبی پایین دارد و در مناطق دارای بارندگی کم و یا با آبیاری کم نیز قابل کشت است. از آبیاری بیش از حد و ایجاد حالت غرقابی خودداری شود چرا که ممکن است موجب شیوع بیماری در گیاه شود. در نواحی معتدله که دمای هوا خنک‎تر است، دوره‎های آبیاری را می‎توان بیشتر در نظر گرفت اما در مناطق گرمسیری به‎دلیل افزایش تبخیر و تعرق، آبیاری بهتر است در مواقع خنکی روز مانند صبح و عصر در مواقع لزوم و با فواصل زمانی کمتر آبیاری انجام شود.
خاک:
گل استاتیس برای پرورش به خاک نسبتا حاصل خیر با زهکشی مناسب نیازمند است. البته توجه داشته باشید که گونه های مختلف این گل در خاک های شور و غیر حاصلخیز نیز رشد می کنند.
نور:
برای رشد ایده آل به آفتاب کامل نیاز دارد. نسبت به سایر گیاهان برگ پهن، نور شدید و مستقیم خورشید را به خوبی تحمل می کند. شیب های رو به جنوب و آفتابگیر در باغچه ها را به کاشت آن اختصاص و یا اگر گیاه را در گلدان و بالکن پرورش می‎دهید، بهتر است در معرض نور کامل خورشید قرار گیرد. شرایط سایه باعث رشد رویشی بیشتر و عدم تولید متناسب گل در گیاه می گردد.
دما:
با شرایط مختلف دمایی سازگار است ولی برای زود گل دادن به دمای شب ۱۰ -۱۳ درجه سانتیگراد و دمای روز ۱۶ –۱۸ سانتیگراد نیازمند است.
کوددهی:
برای کوددهی در اویل دوره رشد گیاه، در بهار به گیاهان تابستانی و در پاییز برای گیاهان زمستانی، وقت مناسبی است.اگر می خواهید گیاه را پر برگ نمایید یا برگ های آن را تقویت نمایید، از کودی که غنی از نیتروژن می باشد، استفاده نمایید.اگر می خواهید گل یا میوه گیاه را تقویت نمایید، از کود غنی از فسفرش استفاده نمایید.

آفات و بیمارهای استاتیس:
از جمله مشکلاتی که استاتیس به آنها دچار می شود، می توان به کنه، شته، پوسیدگی ریشه و پوسیدگی ساقه اشاره کرد.
کنه: کنه ها موجودات ریزی هستند و به آسانی دیده نمی شوند، بنابراین؛ از روی مشکلاتی که برای گیاه ایجاد می کنند باید به وجود آنها پی برد. ایجاد نقاط متعدد زرد رنگ روی برگ که به تدریج تغییر رنگ داده و کم کم خاکستری، قرمز یا قهوه ای می شود، نشان از وجود این آفت است برای مبارزه با این آفت گیاه را با آب شست و شو دهید واز سموم فسفره کنه کش استفاده کنید.
شته: شته به رنگ های سبز، قرمز، صورتی، زرد، قهوه ای و سیاه وجود دارد که در نوک و زیر برگ های استاتیس تجمع کرده و با مکیدن شیره ی آن رشدش را متوقف می کند. در نتیجه، برگ های گیاه کمرنگ شده و به تدریج جمع شده و می میرند برای مبارزه با شته ها کافی است آب سرد به روی آن ها اسپری کنید. اگر با تهاجم تعدا زیادی از شته روبه رو شدید می توانید به راحتی آنها را با آرد غبار پاشی کنید همچنین می توانید با محلولی از آب و چند قطره مواد شوینده، برگ گیاه را از شته ها پاک کنید. یا می توانید یه لیتر آب را با یک قاشق چایی خوری مایع ظرف شویی و کمی فلفل قرمز را قاطی کنید و به روی برگ اسپری کنید.
پوسیدگی ساقه: وقتی گیاه تازه به پوسیدگی ساقه دچار شده است ممکن است خط هایی در نزدیکی ریشه مشاهده بشود. معمولاً تا زمانی که دیگر خیلی دیر شده باشد، به نشانه ها توجه نمی شود. برای گیاهان جوان بیشتر این احتمال وجود دارد که این بیماری آنها را از پا درآورد پوسیدگی ممکن است از یک طرف ساقه یا از یک شاخه جانبی شروع شود تا در آخر کاملاً گسترده شود. قسمت های آلوده معمولاً به رنگ های قهوهای مایل به زرد یا قهوه ای تیره در می آیند که نشان از مرگ آن بافت است.همچنان که پوسیدگی ساقه پیشرفت می کند گیاه به سمت پژمردگی و در آخر مرگ می رود. در ضمنِ پیشرفت گیاه ممکن است همچنان به گلدهی ادامه بدهد، اما خیلی کم با توجه به اینکه بیشتر اوقات این بیماری دیر مورد توجه قرار می گیرد، درمانش معمولاً دشوار است. در نتیجه خیلی کارهای کمی است که بتوانید انجام بدهید که گیاهتان را نجات دهید. با توجه به این موضوع بهترین کار پیشگیری استفقط زمانی که لازم است، به گونه ای که خاک بین فواصل آبیاری خشک شود، ابیاری کنید. وقتی فاصله بین زمان های آبدهی را زیاد می کنید سعی کنید عمیق آبیاری کنید تا خاک به خوبی بهره ببردسعی کنید خاک زه کشی شده و سبک باشد. برای این کار می توانید از خاک رس استفاده کنیدو در آخر اگر اولین نشانه ای از این بیماری دیدید سریعاً قسمت آلوده را جدا کنید، اطراف گیاه و باغتان را تمیز نگه دارید. قسمت آلوده را کاملاً از باغ دور کنید. وسایل باغبانی تان را با مواد ضد عفونی کننده، تمیز کنید.
پوسیدگی ریشه: پوسیدگی ریشه درکل به دلیل آبیاری زیاد اتفاق خواهد افتاد؛ زمانی که انقدر خاک آب داشته باشد که به ریشه اکسیژن نرسد و در آخر بمیرد. همچنین آبیاری زیاد باعث می شود قارچ هایی که از قبل در خاک بوده اند، بروز کرده و به ریشه حمله کنند و باعث پوسیدگی و مرگ آن شوند وقتی به دلیل نامشخص دیدید که استاتیس کم کم دارد پژمرده می شود، برگ‌ها نیز زرد می شود، ریشه‌هایش را بررسی کنید. ریشه سالم سفید و رنگ پریده ولی سفت و انعطاف پذیر است. ریشه بیمار نرم است و به راحتی جدا می شود ریشه ها را با الکل شست و شو دهید، قسمت های آسیب دیده را جدا کنید، گلدانی جدید با خاکی زه کشی شده آماده کنید. بعد از آن آبیاری گیاه را حتما کم کنید. خاک را حتما عوض کنید بهتر است از سم دومیل ام زد به نسبت ۲۵۰ گرم در۱۰۰ لیتر آب استفاده کنید.