شب یلدا یا شب چله به عنوان اولین شب زمستان در فرهنگ ایرانیان جایگاه ویژهای دارد و از بزرگترین اعیاد ایران باستان به شمار می رود.
برگزاری شب یلدا از رسوم دلپذیر و به یادماندنی در میان ایرانیان باستان است، شبی که به آن شب زایش خورشید نیز گفته میشود و در این روز خورشید از نو و قدرتمندتر از همیشه متولد میشود و تابش نور قویتری را برای مردم به ارمغان میآورد.
البته این سنت قدیمی تنها ویژهی ایران امروز نیست و کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان و هند نیز شب یلدا را مانند ایرانیان جشن میگیرند.
همه چیز به عدد چهل باز میگردد، این عدد از گذشتههای دور در فرهنگ ایران بزرگ جایگاه ویژهای داشته است، ایرانیان باستان زمستان را به دو بخش چهل روزه شامل چله بزرگ و چله کوچک تقسیم کردهاند. شب آخر آذرماه از اینرو چله نامیده شده است که آغاز چله بزرگ و آمدن سرمای زمستان را هشدار میدهد. درست چهل روز بعد از شب چله، جشن سده به پایان رسیدن چله بزرگ زمستان را ندا میدهد و در چهل روز دوم سرمای زمستان کمتر است و از اینرو چله کوچک نامیده میشود.
به دیگر سخن، اوّل دیماه تا دهم بهمنماه که اوج سرما، باریدن برف و یخبندان است بهنام «چلّه بزرگ»، و دهم بهمن ماه تا اوّل اسفند که از سرمای هوا کاسته می شود و مدت زمان آن نیز کوتاهتر می باشد «چلّه کوچک» میگویند.
شب یلدا بهانه ای هست تا خانوادهها و دوستان کنار یکدیگر جمع شوند. بهانهای برای معاشرت و فرار از دغدغههای روزمره و درگیری های ذهنی. از واقعیت دور نیست که بگوییم امروزه افراد حال و روز خوشی ندارند، روزها را به سختی سپری می کنند، با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و درگیر حساب و کتاب و برنامه ریزیهای مختلف برای گذران زندگیشان هستند. حتی این روزها در بیشتر دورهمی ها و مهمانی ها، مخصوصا از نوع خانوادگی معمولا بحث بر سر مسائل سیاسی و اقتصادی بسیار رایج است.
اما جایگاه شب یلدا فراتر از آن است که به شادی سپری نشود. پس حتی در همین یک شب و به مدت چند ساعت هم که شده، همه ی روزمرگی ها و مشکلات را پست سر خواهیم گذاشت و از این فرصت محدود کنار هم بودنمان استفاده می کنیم تا بلکه بتوانیم با حالی بهتر به استقبال زمستان برویم.
در سفره شب یلدا ایرانیان به رسم باستان، شمع و آئینه بر روی سفره قرار داده تا به این ترتیب برکت و نور و روشنایی را به زندگی خود دعوت کنند. حافظ خوانی و سعدی خوانی توسط بزرگان خانواده نیز از موارد بسیار مرسوم در این شب می باشد.
در میان میوههایی که در سفره شب یلدا قرار دارد، انار و هندوانه جایگاه ویژهای دارند. از قدیم بُرشهای هندوانه در سفره یلدا نشانه خیر و نیکی برای شروع زمستان بود و ایرانیان باستان خوردن هندوانه در شب یلدا را به منزله گرم ماندن در فصل زمستان دانسته و این مورد را هرگز از سفره یلدای خود حذف نمیکردند. اما اصلیترین میوه شب یلدا یعنی انار نیز به دلیل داشتن دانههای زیاد، نماد برکت و باروری است و البته بیشتر از انار با دانههای قرمز استفاده میشود چون رنگ سرخ نماد روشنایی و شادی است و گذشتگان اعتقاد داشتند که با خوردن انار که یک میوه مقدس است برکت و روشنایی آن در زندگیشان جاری می گردد. استفاده از گردو، بادام، باسلوق، دسر، نخودچی، پشمک و کشمش نیز این شب طولانی را شیرینتر میکند. خرید گل و هدیه شب یلدا و تقدیم آن به عزیزانتان نیز می تواند صمیمت و گرمای این شب زیبا را چندین برابر کند.